DOKUNURSAM YANAR MIYIM?

-aşk dediğiniz şeyin heves olduğu biryerde size inanmamı beklemeyin...

-nerden biliyorsunuz heves olduğunu?

-bikaç gün sonradan..en fazla bikaç gün sonradan...siz çok alışmışsınız yürek aldatmaya,benim kalbim ise sizden gerçek aşk sabrını görene kadar kaçacak...hatta gözünüzü açamayacak kadar yangın çıkartacak..yoksa nasıl bilebilir ki gerçek olup olmadığınızı?bunu sizi sevmediğinden değil,aşk mı heves mi olduğunu anlamak için yapacağını bilmeniz gerçekten çok zor, sabrınız olmayacak...yakınına yaklaşmaya cesaretiniz en fazla 1-2 adımdan ibaret olacak söyliyim..çünkü o kadar alışık ki o..gelenlerin hepsi hevesliydi..ateşe en fazla uzaktan bakabildiler..isimleri değişik ateşe bakışları aynıydı..söndürmeleri için aşık olmaları gerektiklerini çok iyi biliyorlardı ama sadece aşık taklidi yaptırabildi hevesleri..

insan ateşler içinde üşürmü?çok üşüdü işte... yürek,ateşleri söndüremeye yetmeyecek kadar çok ağladı ama sönmedi...

gittiklerini gördüm,başka yerlere..biraz sönerek arkalarından baktım belki geri gelirler diye...hiçbiri bakmadı..gerçek olsa giderlermiydi yoksa o mu hata yaptı?

ve yalnızlık...

elimdeki herşeyi mahvediorum,değerini bilemiyorum

yıpratanan kadar uğraşıorum..kaybediyorum..kaybedince üzülüyorum

-artık öyle değil..değişti..

geri kazanmaya çalışıyorum,kazanamayınca farkediyorum yanlışlarımı..büyüyorum aslında ama eskiler yerine gelmiyor..biliyorum aşkla açtım aramı..

oysa elimdeki mutsuz olduğunda ben mutlu oluyordum,kötü niyetim yoktu ama sırf korktuğumdandı...

-artık öyle değil..değişti..gerçekten!

ve yine de mutsuzluk...

tanıdık mı?